DURU BAKIŞLARIN Barışa vurgun duru bakışların Çan sesini sesine katan kentin Karanlık yüzünü aydınlatır Görkemli güz gülü gözlerin Habib-i Neccar’a dönük yüzün Savruk suskunluğu kemerli sokağın Tapınakların baş şehri kalabalığında Havra’nın ağıtı kaybolan çocuklarına Coşkun sularda dirilen toprak Gölün dönüşü buğdaya, pamuğa Balıkların ölümü terk-i diyarı kuşların Kartalın, kuğunun kırgınlığı kekliğin Mesrur SABAHOĞLU
YILDIZLAR KAYIP Donuk bir ay içim ay kesiği buzdan sularda Yıldızlar kayıp bulutlu gökte Beyazın şehrini kuşlar terk etmiş Güneş esir buza ağaçlar çıplak Bir uğultu var yırtar geceyi Kurtların çığlığı Soğuk keskin bıçak Lapa lapa yağan kar sert esen rüzgârın aşkına yenik Dona durmuş buza dönmüş kaygan Hayatlar hayatımız misali Giden gelmeyen zaman küle…
GÖZLERİM GİBİ Islaktı kaldırım gözlerim gibi Gelip çattığında ayrılık vakti Hüznü çalıyordu gecenin körü akrep ve yelkovan Hüzne vuruyordu zaman süzme bir ışık Arnavut kaldırımlarını aydınlatırken Issızdı sokak gözlerin vardı bir köşede ağlamaklı Gözlerimle buluşan Sokağın tenhasında ayrılığa ant içmişken Çıkmaz sokağa girecektik karanlık sisli sonu…
YALNIZLIK YOLLARDA Şimdilerde yalnızlık düşmüş yollara Tozlu savruk zamanların en tanınan figüranı Esirikli lal Yol alıyor beyaz gecelere Yol vermeden hasretin vuslatlı öpücüğüne Yalnızlık yüzyıllık yüreklerin Demir parmaklıklı zındanlarında Köhne eski renksiz yalnızlık Yüzyıllık o figüran Dört nala koşan doruk atların eğerinde Demir gibi…
ARNAVUT KALDIRIMLARI Üstüme örtülen bir şal gibi şimdi geçen zaman Yaşananların gölgesi arnavut kaldırımlarında kalan Düş dünyamın renkli kapısından baktığımda Yeşil çimlerin davetkar duruşu eskiye nazır hatırlanan Arnavut kaldırımlarından ibaret hafızada saklanan Arnavut kaldırımları çisil yağmurların Islak gözlü sevgilisi Tozak yağan taze karın sır saklayıcısı olan …
LEYLAK KOKUSU Benim şehrim masal şehri beyazı karı asi buzdan Çocukluğumuz bir masaldı gençliğimiz roman O şehirde doğduysan alışkın olacaksın Doğunun en ucu Aras Nehri sınırı Güneşin az uğradığı rüzgârın sert estiği Göklerinin yıldızlarla tutuştuğu o şehir doğumluysan Ayrılmazın ayrılıktır Çerçi bir hayat ne ararsan var …
DAĞLARIN SESİ Dağların sesiydik kar ile boran Çevriliydi nefesler Taş avlusu büyük hayatları olan toprak damlı Kerpiç evlerin Yokluğa gülüşleri çınlayan çocuklardık Taş avlu sesimizle yankı bulurken Yüreğimizi saran cümle dertlere inat düş kuran Etrafı karlı ulu dağların Yüksekte uçan kartallaı şahinleri imrenirdi bize …
ÇOCUKLUĞUM Ve çocukluğum beyaz bir örtüye bürünmüş Yığınla karın gizlediği Bol yıldızlı göklere kucak açmış kavak ağaçlarının Taze çiği çığlığı soğuk ayaza bakan yüzü gibi O yüz ki deprem yemiş bir kara parçasının Haritadan silinmemiş son hali Dört nala koşan bir deli at Fişek gibi namluya yeni…
Akdoğan Yayınevi Kapat