Biriktirdiklerim’den Seçmeler, 8, Tepsi Gülleri
Tepsideki gülleri kumaş boyasıyla boyadığım günü hatırladım. Tıp fakültesi hastanesine gidip ameliyatım için randevu almıştım. O yüzden derse gecikmiştim, hocadan izin almıştım öncesinde ama telaş içindeydim. O günkü derslerin birçoğunu kaçırmıştım. Ancak son iki derse yetişebilmiştim. O aceleyle geciktiğim çalışmaları telafi edebilmek için zamanla yarışıyordum. Malzemelerimi çıkarıp gülleri kesip kumaşı kayısı rengine boyayıp hazır ettikten sonra kurumasını beklerken sınıfa aniden giren müfettiş hemen güllerimin rengine bakıp “ne kadar güzeller çok doğal duruyorlar en güzeli de bunlar” deyince kadınların hali görülmeye değerdi. Çünkü ben aceleyle boyarken “ne biçim çalışıyorsun renkleri karıştı hiç güzel olmayacak” demiştiler. Ben de “Vaktim yok ama bence renkler birbirine uyum içinde karışırsa güzel olur” diye cevap vermeme rağmen üzülmüştüm. Sonuçta müfettişin sınıfa girer girmez güllerimi beğenmesi beni doğrulayan bir söz olmuştu. “Güzel şeyler için hesap yapılmaz güzellikler kalbi yolculuklardan sancıyla gelir.”
